ЃАВОЛО ЕДНОНОГЕН
(Од книгата, „Народни умотворби од Пелагонија и Мариово“, Автор: Томе Велјаноски, Подготвил: Тренчо Димитриоски)
Седнал Госпо и почнал од кал да работи, а до него седи ѓаволо, гледа. Госпот го изградил телото на фигурата, му го дал името Адам. ѓаволот рекол:
– И јас нешто ќе направам од калта до твојата фигура!
Направи си! – му рекол Господ.
Ѓаволо се запнал, ѕидај од калта, дотерувај, сечи таму, ваму, го направил волко и двете фигури ги оставиле да се сушат на сонцето.
Откако се исушила фигурата на Господ, доваѓа еден ден да ‘е види фигурата но, во исто време, дошол и ѓаволо да ‘е види неговата фигура. Господ ‘е разгледал фигурата неколку пати, дувнал во незе и фигурата оживела и на фигурата и го дал името Адам, а дувањето го нарекол душа.
Кога видел ѓаволо да фигурата, играчката на Господ, оживела, станала живо тело, почнал и тој да дува во неговата играчка, фигура наречена волк, да дува за да ‘е оживи, ама фигурата на ѓаволо не оживува. ѓаволо му рекол на Госпо:
– Ајде поможи ми мојата играчка, фугура, нека оживи!
Госпо на ѓаволо му рекол:
– Вака ќе речиш: – Стани волку, фати врага за нога!
ѓаволо рекол:
– Стани волку, фати Госпо за нога!
Фигурата на ѓаволо, волко, не станва, ни мрда, стој обична фигура од кал. Господ, па, му рекол:
– Не така, него набрзина ќе викаш: – Стани волку, фати врага за нога!
Ѓаволо почнал, набрзина, да вика:
– Стани волку, фати Госпо за нога! – и како што викал “Стани волку, фати Госпо за нога!”, грешил и рекол: “– Стани волку, фати врага за нога!”, волко оживел и чап, волко за нога, и му ‘е откинал ногата на ѓаволо’. ѓаволо од болештината рипнал в море. Едно време излегол, го помолил Госпо да му поможи, за нога да му направи.
Госпо му поможил на ѓаволо, му дал една нога магарешка, му рекол:
– Освен ова немам друга.
– Таква, таква, арна е. Нека ме служи да не куцам!
Од тој случај, што се догодил меѓу ѓаволо и волко, затова старите ѓаволо го вик’т тој едноногио или натемаго – натема, со ногата магарешка.
Раскажале дедо ми Ристе и татко ми Вангел Јовчески
